Պիկոլան ապրում էր Իտալիայում, որտեղ նարինջներ են աճում, և արևը փայլում է ջերմ ու պայծառ:
Նա հայր չուներ, քույր ու եղբայր չուներ: Ապրում էր մայրիկի հետ հին քարե տանը: Նրանք շատ աղքատ էին, և մայրն ամեն օր ուրիշների հատակն ու հագուստն էր լվանում, որ գումար վաստակեր իր ու փոքրիկ աղջկա համար: Պիկոլան ամբողջ օրը մենակ էր և խաղում էր հին, մաշված տիկնիկով, որը մայրիկը մի օր գտել էր փողոցում:
Նրանց բակի քարե պատին մի փոքրիկ անցք կար, և Պիկոլան սիրում էր անցքի միջով դիտել հարևանի այգին: Այդպես նա տեսնում էր կանաչ խոտը, զգում ծաղիկների անուշ բույրը, լսում շատրվանի ձայնը: Այգում երբեք մարդ չէր լինում, քանի որ ծեր պարոնը, ով այգու տերն էր, չէր սիրում խոտ ու ծաղիկներ:
Աշնանային մի օր մայրիկն ասաց, որ պարոնը տունը վարձով է տվել ամերիկացի մի ընտանիքի: Դրանից հետո Պիկոլան երբեք միայնակ չէր լինում, որովհետև ամերիկացու երեխաները ողջ օրը խաղում էին այգում, երգում էին ու պարում: Նրանք Պիկոլային չէին նկատի, եթե մի օր նրանց կատվիկը չփախչեր պատի մոտ: Սկզբում նրանք մի քիչ վախեցան պատի անցքից տեսնելով Պիկոլայի սև աչքերը, բայց հաջորդ օրը Ռոուզը աղջիկներից ավագը, մոտեցավ պատին ու խոսեց նրա հետ: Դրանից հետո երեխաներն ամեն օր զրուցում էին Պիկոլայի հետ և հաճախ միրգ ու քաղցրավենիք տալիս անցքի միջով:
Երբ երեխաների հայրն իմացավ Պիկոլայի մասին, լայնացրեց պատի անցքը և Պիկոլային բակ հրավիրեց: Ի՜նչ երջանիկ էին նա և երեխաները: Պիկոլան իր լավագույն զգեստն էր հագել և փայտե կոշիկները: Տարօրինակ էր փայտե կոշիկ հագնելը, բայց Պիկոլայի մայրիկը այլ կոշիկ, անգամ գուլպա գնելու համար փող չուներ: Երեխաները շատ լավ օր անցկացրին:
Եկավ դեկտեմբերը: Մի օր երեխաները Պիկոլային հարցրրին, թե, իր կարծիքով, Ձմեռ պապը Ամանորին ինչ նվեր է իրեն բերելու:
-Ամանորի նվե՞ր,- հարցրեց Պիկոլան:-Իսկ դա ի՞նչ է:
Երեխաները զարմացան, իսկ Ռոուզը լրջորեն ասաց.
-Սիրելի Պիկոլա, չգիտե՞ս ինչ է Ամանորը:
Իհարկե, Պիկոլան գիտեր, թե դա ինչ է, բայց երբեք չէր լսել Ամանորի նվերների մասին:
Երեխաները ծիծաղեցին, և բոլորը միասին սկսեցին պատմել Ձմեռ պապի ու նվերների մասին: Պիկոլան էլ իր մայրիկին պատմեց: Մայրն ասաց, որ Ձմեռ պապը երևի չգիտի, որ իրենց տանը փոքրիկ աղջիկ կա, և չի գա: Բայց Պիկոլան համոզված էր, որ Ձմեռ պապիկը կհիշի իրեն, որովհետև ընկերները խոստացել էին իր անունից էլ նամակ ուղարկել:
Վերջապես Ամանորի նախօրեն եկավ: Պիկոլան ու մայրիկը ապուր ու հաց կերան, իսկ երբ քնելու ժամը հասավ, Պիկոլան հանկարծ հիշեց, որ երեխաները ասել էին, որ պետք է գուլպա կախի նվերի համար: Ինքն ու մայրը գուլպա չունեին: Խեղճ աղջիկը կանգնեց բուխարու մոտ, և աչքերից արցունքներ հոսեցին: Բայց շուտով հիշեց իր փայտե կոշիկների մասին: Դրանցից մեկը դրեց ծխնելույզի մոտ և մտածեց, որ Ձմեռ պապիկը գլխի կընկնի, թե ինչի համար է:
Արևը նոր էր դուրս եկել, երբ Պիկոլան արթնացավ և վազեց կոշիկի մոտ: Երբեք չեք կարող գուշակել, թե ինչ գտավ դրա մեջ:
-Մայրի~կ, մայրի~կ,- կանչեց նա,- տես, թե Ձմեռ պապիկն ինչ է բերել ինձ:
Մայրիկը նայեց կոշիկի մեջ:
-Պիկոլա,- զարմացած բացականչեց նա, -բարի Ձմեռ պապը քեզ ծիծեռնակ է նվիրել:
Երբ թռչնակին կոշիկից հանեցին, նա չփորձեց թռչել, ուղղակի սկսեց ցատկոտել սենյակում: Նրա թևերից մեկը մի քիչ վնասված էր, բայց մայրիկն այն զգուշորեն փաթաթեց:
Պիկոլան հպարտորեն տարավ իր նվերը երեխաներին ցույց տալու: Նրանք շատ նվերներ էին ստացել` խոսող տիկնիկներ, պատկերազարդ գրքեր, խաղալիք գնացքներ ու դաշնամուր, բայց նրանց նվերներից և ոչ մեկը կենդանի չէր, ինչպես Պիկոլայի թռչնակը: Երեխաներն այնքա~ն երջանիկ էին, ինչքան Պիկոլան, իսկ Ռոուզը մեծ ծղոտե վանդակ գտավ և նվիրեց Պիկոլային: Ծիծեռնակն իրեն միանգամայն տանն էր զգում` պայծառ աչքերով նայելով երեխաներին: Ռոուզը նաև մի տուփ կոնֆետ էր պահել Պիկոլայի համար: Երբ նա ի վերջո տուն գնաց իր սիրելի թռչնակի հետ, ողջ Իտալիայում նրանից ավելի երջանիկ փոքրիկ աղջիկ չկար:

Առաջադրանք:
Փորձիր ինքդ կազմել հարցեր և առաջադրանքներ ստեղծագործության վերաբերյալ:

1. Ինչո՞ւ էր Պիկոլան միշտ մենակ խաղում իր հին տիկնիկով։
   
   Նա մենակ էր, որովհետև չուներ ընկերներ և այլ խաղալիքներ:
   
2. Ինչպե՞ս փոխվեց Պիկոլանի կյանքը, երբ ամերիկացիների երեխաները սկսեցին խաղալ նրա հետ։
   
   Նա սկսեց ընկերներ ունենալ և այլևս մենակ չէր:
   
3. Ինչպե՞ս Պիկոլանը մտածեց, որ Ձմեռ պապը չի մոռացել իրեն, նույնիսկ երբ նրա տանը կոշիկ ու գուլպա չկար։
   
   Պիկոլանն ապավինեց իր ընկերների խոստմանը՝ նա հավատաց, որ Ձմեռ պապը կհիշի իրեն:
   
4. Ինչպիսի՞ նվեր ստացավ Պիկոլան Ձմեռ պապից և ինչու էր այն հատկապես արժեքավոր նրա համար։
   
   Պիկոլանը ստացավ ծիծեռնակ՝ կենդանի թռչուն, որը հատուկ էր նրան:
   
5. Ինչո՞ւ էր Պիկոլայի թռչնակը ավելի արժեքավոր, քան երեխաների ստացած այլ նվերները։
   
   Այն կենդանի էր և խորհրդանշում էր իրական կապ ու ընկերություն:
   
6. Ինչպիսի՞ տպավորություն ունեցավ Պիկոլանը, երբ Ռոուզը նվիրեց նրան ծղոտե վանդակ։
   
   Պիկոլանի թռչունը կենդանի էր, իսկ մյուս նվերները՝ ոչ:
   
7. Ինչպե՞ս է փոխվում Պիկոլանի կյանքը պատմության վերջում՝ շնորհիվ նրա նոր նվերի և ընկերների աջակցության։
   
   Նա երջանիկ է և չի զգում մենակություն՝ ընկերների և իր թռչնակի շնորհիվ:
   
8. Ի՞նչ հույզեր ու էմոցիաներ են նկարագրվում այս պատմության մեջ:
   
   Թռչնակը կենդանի էր, ու Պիկոլանը կարող էր դրանով իրական կապ ունենալ:
   
9. Ինչպե՞ս կարող է Պիկոլանի պատմությունը մեզ ուսուցանել կարեկցանքի ու սրտացավության մասին:
   
   Պիկոլանը վերադառնում է տուն ուրախ և շնորհակալ՝ իր թռչնակի ու ընկերների համար:

1.Առանձնացնել հոմանիշ բառերի 6 զույգ:

 Ա. Ընչաքաղց, զգաստ, լիովին, գթալ, ժրաջան, ամբոխ, զգոն, բազմություն, ամբողջապես, անկուշտ, ջանասեր, կարեկցել:

Ընչաքաղց — անկուշտ
Զգաստ — զգոն
Լիովին — ամբողջապես
Գթալ — կարեկցել
Ժրաջան — ջանասեր
Ամբոխ — բազմություն

Բ.Լուրթ, համամիտ, տոկուն, հաղթանդամ, ստահակ, ալևոր, մեծամարմին, խարդախ, դիմացկուն, կապտագույն, համակարծիք, զառամյալ:

Լուրթ — կապտագույն
Համամիտ — համակարծիք
Տոկուն — դիմացկուն
Հաղթանդամ — մեծամարմին
Ստահակ — խարդախ
Ալևոր — զառամյալ

Գ.զեփյուռ, ճգնել, պերճ, ձանձրալի, ճիրան, մեծանուն, մագիլ, տաղտկալի, սյուք, շքեղ, ջանալ, անվանի:

Զեփյուռ — սյուք
ճգնել — ջանալ
Պերճ — շքեղ
Ձանձրալի — տաղտկալի
Ճիրան — մագիլ
մեծանուն — անվանի

2.Կետերի փոխարեն գրի´ր տրված բառերից մեկը:

Նստելու համար մի հարթ տեղ եմ փնտրում: (հարդ, հարթ)
Քամին ամբողջ հարդը բարձրացրել ու պտտում էր օդում: (հարդ, հարթ)
Տարբեր ախտեր քայքայել էին մարմինը: (աղտ, ախտ)
Փոշիով ու աղտով էր ծածկված փողոցը: (աղտ, ախտ)
Մի ուղտ քարավանից առանձնացել էր: (ուղտ, ուխտ)
Քո արած ուխտը թանկ է բոլորիս համար: (ուղտ, ուխտ)

3.Ընդգծված բառերը փոխարինի´ր հոմանիշներով: Ընտրածդ բառերի գրությունը ճշտի´ր բառարանի օգնությամբ:

Խոսքս մի՛ կտրիր:
Ընդհատի

Մինչև ե՞րբ պիտի թաքուն պահես:
գաղտնի

Անձրևն ինչպես սկսվել էր, այնպես էլ վերջացավ:
Ավարտվեց

Օդանավի իջնելը ոչ ոք չնկատեց:
Ինքնաթիռ

Երեխայի նման ուրախանում էին ու լիաթոք ծիծաղում:
Քրքջալ

Եղնիկի ձագը մորն էր փնտրում:
Որոնել

4.Փակագծերում տրված բառերից մեկն ընտրի՛ր ու պահանջվող ձևով գրի՛ր հարցում արտահայտող բառի փոխարեն:

Զարդասեղանին ինչե՞ր էին դրված: (Սանր, սանրել)

Թե մազերը ի՞նչ աներ ու լվացվեր, կտեսնեիք, որ սիրուն երեխա է: (Սանր, սանրել)

Նվերը մի գեղեցիկ ի՞նչ էր: (Սանր, սանրել)

Նա մի շատ բարի ո՞վ էր: (Կախարդել, կախարդ)

Եթե իրոք ի՞նչ աներ, մուկ կդառնայիր: (Կախարդել, կախարդ)

Եկողն ամենաչար ո՞վ էր: (Կախարդել, կախարդ)

Հավաքվեցին չար ու բարի ովքե՞ր: (Կախարդել, կախարդ)

Պատին մի աղջկա ի՞նչ էր կախված: (Նկարել, նկար)

Սիրով որ ի՞նչ աներ, նկարը սիրուն կստացվեր: (Նկարել, նկար)

5.Ընդգծված դարձվածքները փոխարինի՛ր հոմանիշ բառերով:

Փարիզից Վարշավա թռչելիս լեհ կինոդերասան Ցիբուլսկու աչքով ընկավ, որ կողքի
ուղևորը սիրտը դող ընկած նստած է: Նա փորձեց հարևանին սիրտ տալ:

1)Վախեցած նստած է
2) Ոգևորել